Let's Sti(c)k Together part 1

Ik deed mee aan een ‘sew-challenge’. Zij nam het initiatief enkele weken geleden en ik voelde me meteen enthousiast. Hoewel ik altijd heb gevonden dat naaien geen ‘moeten’ mag worden, leek het op dat moment nog tijd genoeg om dat te vermijden en alles goed te plannen. 

Al wie mij kent weet dat ik mijn projectje pas erg last-minute af had, maar geen nood; op tijd is op tijd. Er werden door alle deelnemers drie criteria gekozen: een patroontje dat je nog nooit naaide, een stofje dat al minstens een jaar in de kast ligt en zomer. Ik had direct heel veel ideeën en zelfs de husband werd enthousiast bij het idee dat er eindelijk eens een stofje ging verdwijnen dat al lang in de kast lag. Het oorspronkelijk plan was een Tiny jurk naaien voor de dochter, maar toen ik een stofje aan het zoeken was in mijn gigantische stapel ‘ouder dan een jaar’, vond ik ineens een stof met diertjes die ik ooit bij Den Depot gekocht had met een de bedoeling een hemdje van te maken. Ik paste de plannen in mijn hoofd aan en het werd een Theo – nee, ik naaide nog nooit een Theo.

Eerst dacht ik “het wordt er een met alles er op en eraan”, maar na het eerste hoekje stapte ik daar al van af. De husband vond het niet mooi en ik vond het veel te veel gedoe voor een hoekje J.  Het werd dus een met bijna alles er op en eraan. 

Een uitdaging was het in ieder geval. Het is er eentje geworden waar ik nog niet van weet of het gedragen gaat worden. Twijfel alom en veel dubbele gevoelens. Ik vond het echt een moeilijk patroon en als het niet om de uitdaging ging, was ik halverwege waarschijnlijk gestopt. Ongeveer toen ik zag dat de kraag niet in het midden stond.

Ik zet mijn dubbele gevoelens even op een rij:

Wat ik echt niet zo top vind:

-De kraag staat dus niet in het midden
-De dieren van de kraag staan op hun hoofd (geen van 10 kritische volwassenen aan wie ik het liet zien, zag het. De 4-jarige zoon had het onmiddellijk door).
-Aan letterlijk elk knoopsgat is iets mis, niet opvallend, maar ik weet het wel.
-Bij het lostornen van het eerste knoopsgat, mega gat in de stof geknipt – verdoezeld met een labeltje – dus: 1 knoop te weinig.
-de hoekjes van de staander zijn niet perfect afgewerkt

Wat ik wel heel cool vind:

-De pasvorm. Het hemd past supergoed en de zoon is er zeer mooi mee.
-De kleuren –en stoffencombinatie. Goed gekozen van mezelf J.
-De eerste keer paspel genaaid en heel goed meegevallen.
-Ik ben verliefd op de rug, met plooi en paspel.
-De afwerking binnenin is het gepruts en gevloek meer dan waard. 

De vraag is dus welk lijstje het meeste doorweegt. Is dit hemd draagbaar. Geven jullie mij advies?

Als jullie willen weten wie er nog deelnam aan deze geweldige uitdaging, klik dan zeker op onderstaande links. Veel leesplezier!

Flaflinko - Mamadammeke - Wollebol - Stokstaartje doet het zo - 196 - Woohoo by Davina - Els Somers (gastblogt bij Davina) - Frullemieke - Naaiz - Just Delphine - Lilliepawillie - Wilwarin Made With Love - Tante Fee - Voor Milo - Hutse Pruts

Okapi's en konijntjes voor Pasen

Twee gekoesterde stofjes moesten er deze week aan geloven. Met enige aarzeling durfde ik het eindelijk aan om erin te knippen. En wat ben ik blij dat ik het gedaan heb.

Het eerste stofje waar ik m’n schaar in zette was een zalig zacht joggingstofje met konijnenprint. Vraag me niet waar ik het gekocht heb, want het ligt al zo lang in mijn kast dat ik het niet meer weet. Maar het was ideaal voor Pasen en bijna te weinig om nog iets van te maken voor mijn heel hard groeiende dochter.

Het werd een simpel A-lijntje met raglan mouwen. Ik hou van simpele patroontjes uit leuke dierenstofjes. Dat is iets dat ik over mezelf ontdekt heb. Ik heb al vaak ingewikkelde dingen met franjes en ruffles gemaakt, maar toch grijp ik altijd naar de eenvoudige stukken. Zo ook dit kleedje. In elkaar gezet op een half uur, helemaal in de sfeer van Pasen en goedgekeurd om eitjes in te rapen.

Voor de zoon was er het okapistofje. Viktor houdt van okapi’s – al vanaf zijn eerste dierentuinbezoek ooit is hij er verzot op. Geen olifanten, krokodillen of neushoorns. Okapi’s. Toen ik hem met zijn verjaardag (in februari – shame on me!) vroeg welke diertjes hij graag op een t-shirt wilde, aarzelde hij dus geen minuut. Okapi’s. En toen begon de uitdaging, want vind maar eens een stof met okapi’s op. Niet dus. Uiteindelijk bood een zelf gedrukt stofje van spoonflower de oplossing.

Ik koos de beste – en de duurste soort om zeker te zijn, maar eerlijk gezegd is de kwaliteit echt slecht. Het stofje is heel dunne jersey, bijna doorzichtig. Het krulde en haperde en naaide absoluut niet vlot. Mijn machine kwam dan ook nog in opstand, en mijn tweelingnaald bleek versleten (geen reserve in huis). De binnenkant is dus echt broddelwerk. Maar de zoon is er superblij mee. Het wordt een t-shirt van aandoen, wassen, aandoen. Iets minder in de sfeer van Pasen maar evengoed goedgekeurd om eitjes te rapen. 

Minder mooi stofje maar heel leuk kleedje.

Eindelijk eens een post over een kleedje voor Louise. Een 2.5 jarige dochter hebben, en haar hier nog niet hebben laten verschijnen. Schande eigenlijk. En dat terwijl de meeste naaisels die van onder mijn machine glijden net voor haar zijn. Vooral kleedjes, rokjes, kleedjes en rokjes. Echte meisjesdingen dus.

Zo ook deze “T-shirt dress” van Brindille & Twig. Ik was niet zo zeker van het patroontje; had wat schrik dat het een beetje als en zak ging vallen. En ook de alternatieve manier waarop het tunneltje werd gemaakt vond ik wat bizar. Maar ik besloot toch maar braaf om de beschrijving te volgen en het viel supergoed mee. Normaal vind ik tunneltjes een gedoe en gepruts en nu was het supergemakkelijk. Je moet er wel op letten dat wanneer je de rek moet vast stikken in de zijnaad, de rek ook daadwerkelijk onder je naald zit. Zo niet, is het lostornen en opnieuw. Believe me ;-). 

Omdat ik niet zo zeker was van het patroon, koos ik een stofje dat ik niet zo mooi vind, maar ooit eens op het stoffenspektakel heb gekocht. Nogal fel, kleuren raar gecombineerd en wat ‘over the top’. Maar ook dat viel heel goed mee. Als Louise het aan heeft is het echt heel mooi kleedje. Het past perfect, valt mooi en het stofje wordt opeens toch wat minder té. Ideaal J.